Na samym wstępie trzeba zauważyć, że dziś nie sposób tak naprawdę ustalić początkowego momentu wynalezienia szkła. Zapewne najszybciej właściwości szkła dostrzegli ludzie, mieszkający w pobliżu wulkanów, gdzie występowało ono w swojej naturalnej postaci w rozmaitych kolorach i rodzajach, nie przetworzone przez człowieka, ale przez naturę.
Szkło jako efekt ludzkich rąk
Kilka tysięcy lat temu dostrzeżono już, że podgrzewając piasek z popiołem można uzyskać półprzezroczysty, dość twardy materiał. Efekt tego możemy obecnie oglądać w muzeach w postaci niewielkich kulek i wisiorków - najstarszych odnalezionych przedmiotów ze szkła, których używano w starożytnym Egipcie do przyozdabiania strojów. Również na terenie Egiptu zapoczątkowano proces barwienia szkła, uzyskując w ten sposób kolor czerwony, dodając do topionych składników niewielkie ilości miedzi.
Pierwsze szklane flakony i kielichy prawdopodobnie zaczęto wyrabiać dopiero około roku 400 p.n.e. Szkło zbliżone do tego, jakie znamy obecnie, to zasługa Rzymian. Dzięki dodawaniu do masy szklanej rud manganu, uzyskiwali oni większą przezroczystość szkła.
Dalszy, intensywny rozwój techniki wytwarzania szkła to IV w. n.e. Jednym z ważniejszych wtedy ośrodków wytwarzania wyrobów szklanych była Wenecja, gdzie powstawały wysokiej jakości kryształy i piękne lustra. Opracowano wtedy też nową technologię wytwarzania szkła bardziej przezroczystego i twardego. Takie szkło było jednak wciąż raczej dobrem luksusowym, na które stać było bardziej zamożnych.
Szkło z fabryki
Stosunkowo niedrogie, masowo produkowane szkło zaczęło powstawać w XIX w. w Stanach Zjednoczonych, a to za sprawą zastosowania nowoczesnych metod fabrycznego prasowania masy szklanej. Dalszy postęp w fabrycznym wytwarzaniu szkła dokonał się na początku XX w., kiedy to wynaleziono technikę ciągłej produkcji tafli szklanych (tzw. szkło ciągnione). Szkło takie miało jednak jedną wadę – falistość. Obraz oglądany przez takie szyby pozostawiał wiele do życzenia.
Istotny krok w technologii wytwarzania szkła, dokonał się w połowie XX w. Od tego momentu zaczęto je wytwarzać bez żadnych praktycznie zniekształceń, uzyskując jednakową grubość. Szyby wyprodukowane w tej technologii stosowane są do dnia dzisiejszego. Nowe technologie pozwalają także na stosowanie dodatkowych efektów i nadawanie materiałowi dodatkowych właściwości. Powstające dzięki nim szkło z nadrukiem, szkło hartowane czy szkło o specyficznej fakturze pozwalają sprostać nawet najbardziej indywidualnym wymaganiom współczesnych użytkowników.
